Ailemden başka can bilmem ben...

Aile, benim ailem... En içten gülümsemem en içli ağlayışım... Anlatmaya kelimeler yetmez. Cümleler anlatamaz sizi eksik kalır.

Kim seni bu kadar bağrına basabilir ki bu hayatta ya da kim karşılık beklemeden koşar yardımına. Ailen varsa sırtın yere gelmez arkadaş. Kimse bana yalnızım demesin, onlar varken çoklu yalnızlık yaşarsın bazen. ( düşün seninle yalnızlığa bile razılar)

Çekirdek ailemin büyük kahramanları. Benim yanımdan bir an gitmeniz beni karanlığa çeker, nefes alamam. İşte o zaman yorgun düşer yüreğim yenilirim.

 Sıcacık yuvada kahkahalar varsa, tencerede yemekler pişiyorsa, sofraya hala uç beş tabak geliyorsa hala mutluluk derim adına. Biz aileyiz aynı anda güler ağlarız. Dertlerimiz poyraz mutluluklarımız bayram sabahı gibi. Annem hep derdi de anlamazdım demek istediğini şimdi anlıyorum. "parmaklarının biri koparsa diğerleri eksik kalır". Annem el ise biz parmaklarıyız...