Düşünmeden atılan her adım dipsiz bir kuyu gibidir. Sonu gözükmez. Bilemezsin nereye nasıl gideceğini. Kayboluverirsin bir anda. Sen kimseyi göremezsin , kimse de seni bulmak istemez zaten.
Çırpındıkça batarsın bazen. Aynı yükü taşırsın ama taşıdıkça ağır gelmeye başlar. Her baktığın yerde senden geri kalmayan yorgun suratları görünce önce rahatlar sonra kaldığın yerden devam edersin yoluna. Herkes yolunu kendi seçer derler. Engebelimi yoksa düzlük mü senin kararın...
(bilseydim eğer bir yolun sonunda sen varsın. O zaman kendimi bırakır yine gelirdim)
Yarınların önündeki yolda geçmişin arkandaki ve duşunduğun her an hayatından gidiyor. Ya duşunup gitmeyeceksin. Ya da hiç düşünmeden gideceksin. Karar senin yarınlarda geçmiş olacak bir gun ve yine dönüp baktığında koskoca yanılgılar bırakma ardında. Sağlam yeri bile inleten ve silinmeyecek adımlar senin elinde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder