ÖZGÜRLÜK YALNIZLIKMIŞ MEĞER...

Özgür yaşamak hakkımızdı evet. "ben hesap vermem", "bana karışma", "sıkma beni" hatta bazen kocaman bir çığlık attığım oldu köşeye sıkışmış ordan çıkamayan bir çocuk misali. Zordu geldi o zamanlar birgün özleyeceğimi nerden bilebilirdim?

Ahh sen yoksan neyleyim ben özgürlüğü yerin dibine batsın. Benim en büyük özgürlüğüm sana koşmakmış. Yanlışmışım yanılmışım....



Gönlünü ala ala gittiğim yerler var ya senle kavga etme pahasına yaptıklarım işte senden sonra hiç yapmadım. Senden sonra seni hiç üzmedim. Özgürlük yalnızlıkmış meğer bilemedim...





Tam da istediğim gibiyim aslında kimseye hesap vermeyen, başına buyruk, istediğini istediği zaman yapan. Mesela diken üzerinde değilim artık. Telefonumu cebim yoksa çantama koyabiliyorum. Yetişeceğim bir yer yok. Ben istersem bir kahvelik daha oturabiliyorum. Ya da etek giyiyorum mesela kavga dövüş giydiğim kıyafetler artık kuytu köşede değil. Ama dedim ya yanlışmışım. Özgürlük yalnızlıkmış YANILMIŞIM... BÜTÜN ÖZGÜRLÜĞE KOŞANLARA...

uzaktan ilişki yaşanır mı?

Günümüzde üniversite ve internet yaygınlaştıkça uzaktan ilişki kaçınılmaz bir hal aldı. Sanal sevgili ya da adı olup kendi olmayan sevgili. Peki sizce uzaktan ilişki yürütülebilir mi? Ya çok seviyorsan?






Üniversite aşkları sanal aşka göre daha şanslı durumdalar. En azından yaşanmışlık olarak. Hayali değiller... Ama istatistiklere göre bir ilişki yaşamak için sürekli görüşmek temas halinde olmak gerekiyor. Yani sanal aşklar ilk maddede kaybetmiş gözüküyor.

Peki ayrı şehirlerde aynı yaşanan aşklar? Bu da ikinci maddeye giriyor. Yine istatistiklere göre ilişkide en fazla 21 günde bir görüşmek gerekiyor. Üniversitesi bitince ayrılmak, tayini çıkması, şehir değiştirmek vs. ayrılık çanlarının göstergesi. Çünkü 21 günden sonra ilişki yaşadığını hissetmemeye başlıyormuşsun. Bağı koparmamak amaçlı alınan tedbirler bir süre sonra elinde patlıyor anlayacağınız. Kısaca gözden uzak kalan gönülden ırak olur cümlesini doğruluyoruz.

Peki ya ne yapmalı? Mecburiyet dışında uzak kalınmamalı eğer uzak kalınsa bile en fazla ayda bir görüşülmeli. Tabi ki ömrünün sonuna kadar değil. Eğer imkanlar yerindeyse ilişki uzatılmadan ciddiye binmeli. Eğer sene geçmesine rağmen bu şekilde devam eden bir ilişkiniz varsa ayrılık kapıda girmesine izin verin. Çünkü sadece zaman harcamış olursunuz ve o harcadığınız zaman size acı mutsuzluk üzüntü olarak geri dönecektir. Ne kendi zamanınızdan verin ne de zamanın çalınmasına izin verin...

çocuk kalabilmek mi ? o da ne demek

Ne kadar masumdur çocuklar. Hiç bir kötülük birikmez mi içinde evet birikmez. Hangi ara büyüyüp o masumluğu kaybediyoruz. O minicik eller ne zamanda silah tutmaya başlıyor ne zaman sevimli kesik konuşmalar küfre dönüyor. Ne zaman hızsız kapkaççı çıkıyor aralarından anlamıyorum ve ben galiba o arayı kaçırıyorum.







Sevilmeye layıktır onlar koca adamlardan daha adamdır. En azından deneyim kazanana kadar. Hırsımız öfkemiz hayatta kalma çabamız bizi biz olmaktan çıkartıyor. Çocuk kalsaydım diye düşündüğümüz çok olmuştur değil mi? Peki bizim çocuk kalmamız için şartlar yeterli mi? Hayat bize çocukluk yaparken bizde çocuk olabilir miyiz? Çocuk kalabilir miyiz? Belki. Ama çok zor.

Bizi büyüten insanlar hatta daha da ilerleyip insanlıktan da çıkaranlara selam olsun. Ha bir de her şeye rağmen içindeki çocuğu kaybetmeyen insanlar. Siz çok güçlüsünüz...

açılan yaradan ancak yaradan(rabbim) anlar

Allah a sığındım ben zor zamanlarımda. Bildim ki beni benden daha iyi tanır beni en iyi o bilir. Beni çaresiz bırakmaz. Sabahlara kadar yalvardığım oldu bazen, uykumu kaçıranlara inat uykusuzluğumla dualara sığındım.




Mutlu zamanlarımda unuttuğum olmuştu el açmayı. Belki de gerek görmedim mutluydum zaten. Yanlış! Mutluyken de şükretmeli insan etrafında sevenleri olduğu için önüne o kadar aç varken bir tasta olsa yemek geldiği için. Sakat olmadığın için ve bir çok şey için. Hayatımdaki artıları yazdım. Eksileri de bilemedim artılarımın fazla geleceğini. Meğer hazinem varmış benim olduğu için bakmamışım.

Benim duaya üşendiğim de oldu. Tövbe haşa! Çünkü duamın içinde acı öfke hüzün yoktu. Kısa sürerdi. Taşlar yerli yerindeydi ne için dua edebilirdim ki?

 O yüzden biz çiğ süt emmiş yaratıklarız. Ne zaman işimiz düşse o zaman çareler arar o zaman el açarız. Şimdi mi ne oldu? Benim unuttuğum zamanlara inat beni unutmamış. ( Allah affedendir, bağışlayandır, gönlü zengindir.)

Kim inkar edebilir seni varlığını? Benim imdat çığlıklarıma kulak tıkamayan rabbim mucize yanında sönük kalır...

Ne istersen yaratandan iste. O sana en iyi merhemi bilir. En iyi çareyi verir. Açılmayan kapılara anahtar olur. O isterse imkansızı bile önüne serer. O isterse butun dağlar yok olur.

Mutsuzsan duayı mutluysan şükrü düşürme dilinden. Fani dünyada biter bir gün. Cebinde trilyonların varken aç kalırsın ahirette ya da beş kuruşun yokken zengin oluverirsin. Ne dilersen en hayırlısını dile ama Allah'tan dile er ya da geç sahip olursun. Olamazsan da uzulme Allah kullarını yarım bırakmaz demek ki daha da iyisini verecek BEKLE...

Başla çizgisindesin bugün

Her sonun arkasında yeni bir başlangıç gizlidir. Yaşanılan hüzünlü anılar, mutlu günler göz yaşlarıyla birlikte sona yaklaştırır insanı. Herkes kendi sonunu kendi yazar. Kimi yorgunluk sancısıyla birlikte kimi mutluluktan başı dönmüş şekilde. Arkamızda bıraktığımız her insan arkamızda olmak istediği için bırakıldı ve donup bakmadan yürümek gerek mutlu olsan da. Bırak o arkanda olmaya devam etsin. Sen önüne bak...




Belki yeniler daha mutlu eder seni nerden bileceksin denemeden. Belki de mutlu olduğunu zannettin. Hayır mutluydum deme hemen! Tamam sen mutluydun da belki o değildi. Bilemezsin.

En guzel güneş yağmurdan sonra gelmez mi? Yağmur ne kadar yağarsa güneş o kadar ısıtır insanı. Yağmura aldanma sen gelecek güneşi hesabını yap. Her yeni gün başlangıcın her güzel insan yoldaşın olsun.... Bırak yaraların durmadan kanasın fark eder mi?

Sonlarına uzulme ki başlangıçların taze tertemiz olsun. Bir acı çekersin alnının akıyla bin mutluluk gelir sana. Butun başlangıçlara...

sabır anahtarın olsun

Her şey istediğin gibi gitmiyorsa dur ve sabret. Allah sabredenlerle beraberdir. Akışına bırak bir süre. Çünkü uğraştıkça daha da kötüye gider...

Herkesin hayatında ilerleme duraklama ve gerileme dönemleri olmuştur muhakkak. Gonul ister ki hep güzele yol alıp gidelim. Ama bazen evdeki hesap çarşıya uymaz ve ilerleyemezsin. İşte tam dönüm noktasıdır o aslında.


Eski yolun bitmiş eski kararların vadesi tükenmiş yeni kararlar alma vakti gelmiştir. Aceleci olma! ne istediğini bilmeden hareket etme. Çünkü o zaman yanlış yaparsın. Sadece gerilememek için çaba göster duraklamak kotu bir şey değildir çünkü. Kaybedecek bir şeyin yok kaldığın yerden devam edersin ilerlemeye. Hem hayatın yorgunluğu fazla ağır gelmiş olmalı biraz yüklerini hafiflet. Kafanı dağıt.

 Kendine güven. Sen kendinin kefilisin unutma. Her şey guzel olacak dersen olur. Sen istersen başarırsın. Yeter ki ne istediğini bil.

adımlarını sayarsan yorulursun

Düşünmeden atılan her adım dipsiz bir kuyu gibidir. Sonu gözükmez. Bilemezsin nereye nasıl gideceğini. Kayboluverirsin bir anda. Sen kimseyi göremezsin , kimse de seni bulmak istemez zaten.

Çırpındıkça batarsın bazen. Aynı yükü taşırsın ama taşıdıkça ağır gelmeye başlar. Her baktığın yerde senden geri kalmayan yorgun suratları görünce önce rahatlar sonra kaldığın yerden devam edersin yoluna. Herkes yolunu kendi seçer derler. Engebelimi yoksa düzlük mü senin kararın...

(bilseydim eğer bir yolun sonunda sen varsın. O zaman kendimi bırakır yine gelirdim)

Yarınların önündeki yolda geçmişin arkandaki ve duşunduğun her an hayatından gidiyor. Ya duşunup gitmeyeceksin. Ya da hiç düşünmeden gideceksin. Karar senin yarınlarda geçmiş olacak bir gun ve yine dönüp baktığında koskoca yanılgılar bırakma ardında. Sağlam yeri bile inleten ve silinmeyecek adımlar senin elinde.