hatırlayamıyorum

Tarifi olmayan bir duyguydu seni sevmek. Nasıl desem kahvenin en acı hali gibi. Ne içmekten vazgeçersin ne de acısını içmek istersin. En soğuk odaydı seni sevmek. İçin sıcacıkken donmak bile tatlı gelir ya insana bazen. İşte tam da öyle.

Küçükken parmağımı değdirdiğim soba gibisin bacası sürekli tüten. Eğreti uykum, korkulu gecem... Her an dumanında boğulacağım sıcacık köşem.

Seni sevmeye tövbe ettim bu ara. Bilirsin tezcanlıyım biraz. Beklemeyi bekletilmeyi sevmem. Aklıma koyduğumu o an yaparım. Ötesini berisini düşünmem. Olmayan hayali birini sevmişim gibi nasıl desem. Sanki hiç görmemişim sanki hiç yaşamamışım sanki hiç olmamışsın gibi. Tanımadığım daha doğrusu tanıyamadığım bir siluet karşımda. Yüzünü dun gibi hatırlayamıyorum artık. Parçalar eksik. Ben yarım. Soyut kaldın ben de. Biraz sevgi, biraz korku. Ötesi net değil. Ötesi uydurduğum hikaye...