kadını anlamak...

Önce masum bir kız çocuğu olarak dünyaya geliriz. Şeker, çikolata düşmez bir türlü elimizden. Tatlı olan herşeyi severiz. Gel zaman git zaman elimizden çocukluk kayar gider hayatı öğreniriz. Ama yine de bir güvenilesi bir erkeğe sırtımızı yaslamak isteriz. Çünkü çenemiz çalışsa da gücümüz azdır bizim.Çabuk yoruluruz. Kimimiz için o erkek babadır kimi o kadar şanslı değildir baba gibi bir yar arar durur. Siz olmadan yapacaklarımız sınırlıdır. En korkusuzumuz bile korkaktır aslında. Birinin gölgesine sığınmak isteriz...

Sonra büyürüz, bir yanımız hep çocuk kalsa da kadınlığı öğreniriz. Bir adam çıkar karşımıza bir anda severiz ve sevgi dileniriz, ilgi isteriz, çiçek isteriz, sürpriz isteriz isteriz de isteriz kısaca. Konuşmayı severiz zaman zaman dedikodu da yaparız. Ama en çok da bizi ağlatanı severiz. Hatta sevmekle kalmayıp yere göğe sığdıramayız. Yanlışlar yaparız. Kalbimizi sürekli dinleriz, mantıklı hareketler bize hitap etmez. Filmleri defalarca seyreder yine de ağlarız. Mutlu sonları severiz biz...

Kadını anlamak için kadın olmak gerekmez. Biraz insanlık kat yüreğine biraz merhamet biraz da adamlık yakışsın üzerine. (Omuzunda biraz yer ayır başımı koyabileceğim. Üzerinde kokan parfüm senin olsun. Kalbinde de biraz yer ayır bana omur boyu benim kalsın. Azıcıkta mutluluk kat bana al ömrüm senin olsun.) ...