Benim şehrime gel

Ah İstanbul o kadar kalabalığın içinde benimle neden oynarsın...




Benim için gel sevgili, hatta benim şehrime gel. Gel ki sensiz yürüdüğüm yollar anlam kazansın. İki çay içelim her zaman içtiğim yerde. Boğazımda düğümlenen şarkılar şenlensin birden. Ağlamalarımı gören bu şehir kahkahalarıma da şahit olabilsin. Hatta yarın çık gel...


Ellerini tutayım yeniden, bir de senli görsünler halimi. İnanmıyorlar neşeli olduğuma beni yeni tanıyanlar. Haklılar nerden bilsinler gittiğinden beri gülemedim ki...