aşkın tarifini dil değil gözler konuşur

Aşk üç harfliydi. Söylemesi basit fakat yaşaması zor. Sahi aşk neydi? Tarifi neydi? ne eksik katarsan güzel olmaz ya da neyini fazla atarsan şerbetli olurdu. Yemek içmek gibi miydi aşk? Ya da bir gün herkes yaşar mıydı? Belki de hastalıktı...

Asırlardır anlamı herkese göre değişen ama tam teşhisi konamayan bu duygu nasıl olurda derin izler bırakabilir? Sevgi çok kez çıkarmış ya karşına aşk niçin tek kişiyle olur?

"Nedendir bilinmez aşk niye vardır. Ama hayat aşkı yaşadığın kadardır"

Büyük bir güçtü bana göre. Kendini güçlü hissetmek herşeye sorgusuz göğüs germek. Yapabileceğini sanmak. Hatta bazen sanmakla kalmayıp yapmak. Herkesi karşına alıp yaşamaktı. Yapmak dedim ya iki seçeneğin var zaten ya kaçaksındır ya da enayi olan. Bu da aşkın ölçüsüdür kanımca.

Ah aşk ne geldin ne de gittin. Hala bir yerlerdesin. Ne huzur verdin ne de bana kalan bıraktın. Hainsin aşk. Hadi onu aldın da kendin niye benden gitmedin...