Benden ruzgar esmez...

Dudaklarından dökülen her söz için gözlerimden bir damla akıttım
Şimdi kendi denizimde boğuluyorum
Değer görmek bir kaç beden büyük geldi sana
Değer verilmeliydi elbet bir kuşa bir aşa bir aşka
Ama bir insana verirken çok kez tartmalıydı gramını.
Beğendiği her şeyin ederini düşünmeliydi insan
Kıyafetse kalitesini yemekse lezzetini aşksa ne getirdiğini
Hele bir de insansa bu çiğ sütün hakkını verdiğini



Şimdi git anadolunun içine de olur cehennemin dibine de
Kaliten yerli olsa da karakterin çin malı  ben seni alırsam elimde kalırsın.
Değerine değmem ederine kuruş vermem.
Fırtına kopsa yüreğimde bende rüzgar esmez

Geliyorum

Bir nisan yağmurunda geliyorum sana
Ne bir şemsiyem ne bir hırkam
Yalınayak geliyorum ıslanarak
Sen ısıtırsın yeniden
Korkmuyorum saçlarımdan akan damladan
Yıllarca gözlerimden akmıştı zaten
Elim boş kalbim dolu geliyorum sana
Bana dair hiç birşey almadan


Bir nisan yağmurunda geliyorum sana
Hayallere dal beklerken beni, biz olduğumuzu hatırla
Yollarda kalsın gözlerin
Kapılarda bekle
Günler saatler geçmek bilmesin
Bir çocuğun heyecanıyla bekle içinde çocuk kaldıysa
İçin içine sığmasın yeniden depremler kopsun içinde


Sözüm ona ayların mevsimin ne önemi var GELİYORUM SANA...

Her masal mutlu bitmez

Sana bir masal anlatayım
Bir varmış bir yokmuş sonra yine yokmuş
Aslında hiç olmamış var sanmış zavallı
Merdivenlerden ayakkabısını düşürmüş gelmemiş
Saçlarını balkondan aşağı sarkıtmış gelmemiş
Öpene kadar uykuya dalmış beklemiş ee yine yok
Meğer onun prensi o değilmiş.
Sonra mı?
O ermiş muradına diğeri çıkmış kerevetine

Sana SUSuyorum

Sus...
Konusmadığın yıllar hatrına bu defa gercekten sus
Gözümü kapattığım an yanıma, aklıma gel kimse görmesin
Beni kendine yasak ettin ya giderken
Söylenecek sözler vedalar hatrına sus...


Yaşıyorum elbet yaşamak denirse adına
Ara ara özlüyorum
Günler ayları kovalıyor ben seni
Sonra bin türlü yalanlara sığınıyorum
Kendimi bile inandırmak üzereyken sevmediğime
Sen yine konuşuyorsun artık sus...


Hesaplaşmak ahirete kalsın sen içimde kal kimse duymasın SUS...

Olmuş insan ham insandan iyidir

 


Suskunluğum yanlış olduğumdan değil yanılmış olduğumdandır
Her insanın hata yapma hakkı vardır elbet
Ama bazı hatalar
Yoldan olduğundan değil yoldaş olduğundandır...

ZARar düşeştir

Zararın neresinden dönersen karardır
Belki geç verilmiştir belki İstanbul trafine takılmıştır
Ama sonunda
kanayan gönül kabuk bağlamaya razıdır
Hak hukuk bilmem artık bu benim için farzdır...

Bilmem kaç gün oldu olmayalı

Bugün sensizliğin bilmem kaçıncı günü
Belki ilk günüm belki sensiz son günüm...



Hayat ne tuhaf
Sen yerini yadırgadın bende ben sensiz geçen her anı
Sen şehrimdeki en olmayansın
Ama yokluğunu tek hisseden benim



Sen bile kendi kıymetini benden iyi bilemezsin
Kendi kıymetimi unutalı ise bilmem kaç gün oldu...