Uzun gece...

              Yasanacak ne varsa yasayacaksin el mahkum. Kimbilir daha kac sinavdan gececek daha kac yanlis yola gireceksin. Sabirli ol ve duayi dilinden gonlunden dusurme. Hamdolsun demek bazen en dogrusudur. Icinde gizli sitem. Ben doydum bana bu kadar yeter der gibi...

               Her dogan gun icin umit etmeyi ogren. Belki bugun herkese inat senin icin gunes dogmustur. Belki hatali insanlari merdiven yapmissindir kendine zirveye cikiyorsundur. Olamaz mi? 

            Hayatta yaptigin yanlislar dogrularini goturmez. Bilakis bir vakit sonra dogrularina dogru katar. Varsin cikmaz yola girmis ol. Oradan cikamazsan geri donersin...

Yasak

            Hayatin geri alma tuşu olsaydi ileri gidemezdik. Dusunsenize keske sevgilime bu cumleyi soylemeseydim ayrilmazdik. Hopppp geriye donduk ve onu soylemedik. Sonra anneme fazla sesimi yukselttim yapmasaydim hop bir daha basa donduk. Yalan soyledim yanlis yaptim hoppp bir daha donduk. Mukemmel degil mi? Hem yaptigindan geri kalmiyorsun hem mukemmelsin. Hem de hic bi ilerleme yok. Belki geri alarak gecirdigimiz sadece bir gunden bahsediyorum.

          Oyle cok hata yapiyor ki insan yaşarken keşkelerle dolup taşiyor. O keşkeleri duzeltebilseydik hepimiz mukemmel olabilirdik. Mukemmel esler mukemmel asklar mukemmel evlatlar mukemmel...

        Malesef ki sansimiz yok tek bi hata kabul etmiyor bazi şeyler. Iskeleti sağlam degilse ilk sarsinti da yaptiğin emekte boşa gidiyor. O tus icat edilene kadar yalan dolan riya yasak!

Beni bul

 

"Ne vakit karşımda görsem öldüreceğimden korkardım felaketim olurdu, ağlardım " şiir sevmek icin sair mi olmali ya da asik mi olmali illa. Her kelime kalbe oylesine dokunmaz mi? Her dinlediginde donupte bir kendi hayatina bakmaz mi insan?

 Kimbilir nasil bir yasanmislik gizlidir o satirlarda. Belki kalpten geceni kagida dokmek icin defalarca karalanmis ya da soylenmesi ayip sozler yemistir gece. Hayatinin sayfalari gibi tukendikce burusturulup atilmistir. Belki de bir turlu tarif edememistir oldugu sokagi tarif edene kadar tekrar tekrar yazmistir. Birilerinin bulmasi icindir butun cabasi olamaz mi? 

Ve...

...
Ve sonra oyle biri cikacak ki karsina guluslerinin gercek mi sahtemi oldugunu farketmeyecek. Neye sinirlendigini, sevdigin yemegi,dinledigin muzigi bilmeyecek.Belki tekrar tekrar anlatacaksin bana anlattiklarini yeniden. Anlatmayi da sevmezsin bilirim gozlerine bakip tipki benim anladigim gibi anlamasini bekleyeceksin icinden gecenleri.

Ve senden cok senin aldiklarini sevecek. Pahali kiyafetlerini pahali parfumunun kokusunu da sevecek ama ne yazik ki senin sakallarinin kokusunu hic bilmeyecek. Icine cekmeyecek verdigin her nefesi ve benim yarim sevgim kadar bile etmeyecek...

Dil yarasi

Belki butun yaralarin melhemi olur. Ama dil yarasi dedigin gecmez. Gunden gune sesler yukseliverir. Tekrar tekrar sana yasatir o ani. Beyin insana oyun oynar. Oyle ki insanin hafizasi bazi olaylari silerken yahut zor hatirlarken yara aldigin cumleleri harfi harfine tutar belleginde. Sen guzellikler gormek isterken butun kotulukleri serer onune. Bak ve dur dercesine gozlerindeki perdeyi aniden kaldiriverir. Ne tutunacak bir dalin kalir ne sozleyecek bir cift soz...


Kalpten gecen dudaga dokuldugu an o kalbi yerinden sokesin gelir de soz soylendi yerine ulasti bir kere ne sen duymamazliktan gelebilirsin ne o soylememis sayilir. Keske insanlar konusurken sadece harfler verse bize ve biz o harflerden istedigimiz cumleleri kursak ya da tamamlanmamis cumleler verse cumlenin kalan yarisi da bana ait olsa... Keske insanlar bu kadar bencil olmasa. Hayati tek basina degilde yari yariya sahiplenmeye de raziyim ben.

Orada dur

Orada dur! Daha fazla yaklasma. Sevgim baki ama uzaktan sevmek en guzeli. Ben yagmuru da seviyorum ustelik. Ama her defasinda sevdigimi bile bile beni kimseden ayri tutmuyor. Yine de islaniyorum. Mesela ben sessizligi de severim. Ama sessizlik beni oyle bir sevmiyor ki bana huzurdan cok korku veriyor. Demek istedigimi anlamadin mi ? O zaman bir daha! ben en cokta kendimi severim. Cunku bana en zararsiz yine benim...


Insan bazen onem siralarini karistirip hic ugruna hayatini ipe cikarabilir. Varsin olsun. Ama bir iki derken sayilari arttikca uzaklik araya girer ve ip bir gun kopar. Kaldi ki illa yanyana olmak degildir sevmek ya da karsilik beklemez. Yakinlik uzaklik etkilemez.En azindan etkilememeli. Hatta bazi insanlar uzaktan daha guzel sevilir. Yaklastikca buyusu kacar. Hayallerindeki kahraman bir anda yerini kotu karaktere birakir. Uzaktan gordugunuz deniz yaklastikca cazibesini kaybedebilir. Bazen manzaraya uzaktan bakmak en guzelidir. Hatta bir de cayini aldin mi degme keyfine. (nasilsa bilmez izledigini)

gençlik

Ah benim gençliğim. Saçı uzun, gözleri gülen, derdi az gençliğim... Şimdilerde o günleri anar oldu kocaman yüreğim. Her gün bir parça daha büyürken dertler geçmişe dönüp gülmek kadar anlamsız bugün ki benliğim.

Sıkıldıkça yazarım ben bilirsin geçmişten bugüne tek değişmeyen huyum. Bugün de sana yazmak istedim. Artık ben sen olmaktan çıktım birbirimize bütün benzerliğimizi zamanla kaybettim. Bana beni anlat ki tekrar hayat bulayım. Ah gençliğim sen beni nerede bıraktın ve ben neredeyim