Orada dur

Orada dur! Daha fazla yaklasma. Sevgim baki ama uzaktan sevmek en guzeli. Ben yagmuru da seviyorum ustelik. Ama her defasinda sevdigimi bile bile beni kimseden ayri tutmuyor. Yine de islaniyorum. Mesela ben sessizligi de severim. Ama sessizlik beni oyle bir sevmiyor ki bana huzurdan cok korku veriyor. Demek istedigimi anlamadin mi ? O zaman bir daha! ben en cokta kendimi severim. Cunku bana en zararsiz yine benim...


Insan bazen onem siralarini karistirip hic ugruna hayatini ipe cikarabilir. Varsin olsun. Ama bir iki derken sayilari arttikca uzaklik araya girer ve ip bir gun kopar. Kaldi ki illa yanyana olmak degildir sevmek ya da karsilik beklemez. Yakinlik uzaklik etkilemez.En azindan etkilememeli. Hatta bazi insanlar uzaktan daha guzel sevilir. Yaklastikca buyusu kacar. Hayallerindeki kahraman bir anda yerini kotu karaktere birakir. Uzaktan gordugunuz deniz yaklastikca cazibesini kaybedebilir. Bazen manzaraya uzaktan bakmak en guzelidir. Hatta bir de cayini aldin mi degme keyfine. (nasilsa bilmez izledigini)

gençlik

Ah benim gençliğim. Saçı uzun, gözleri gülen, derdi az gençliğim... Şimdilerde o günleri anar oldu kocaman yüreğim. Her gün bir parça daha büyürken dertler geçmişe dönüp gülmek kadar anlamsız bugün ki benliğim.

Sıkıldıkça yazarım ben bilirsin geçmişten bugüne tek değişmeyen huyum. Bugün de sana yazmak istedim. Artık ben sen olmaktan çıktım birbirimize bütün benzerliğimizi zamanla kaybettim. Bana beni anlat ki tekrar hayat bulayım. Ah gençliğim sen beni nerede bıraktın ve ben neredeyim

Inadina yasiyorum

Gulumsuyorum herseye inat ve biliyorum ki ben guldukce deniz daha mavi, gunes daha sicak, gunduz daha aydinlik ve yine biliyorum ki ben sevdikce daha cok seviliyorum. Koseye cekilip kusmek kime yarar saglar.

Elinden oyuncagi alinmis cocuk gibi uzaktan seyrettim bir sure gucum yerine gelmis meger de ben gorememisim. Ayaklarim eskisinden daha saglam basiyor hayata. Çiğnercesine yuruyorum bugun. Kendi inadimla bile inatlasiyorum ve sanirim kendimi yeniyorum.

Gunce

...Mesela bir daha bu yasta olmayacagim. Ayni duayi tekrar tekrar etmeyecegim. Hic bir zaman bugunu tekrar yasamayacagim. Yasamin saati o kadar haince ilerliyor ki ne zaman basimi yerden kaldiracak olsam baska sahne baska oyundayim. Senaryo tanidik gelsede bazen hep baska roldeyim.

Gunluk hirslarimiz,tatminsizligimiz ve hep daha cok istememizdir bizi yavaslatan zamandan calan. Halbuki bazen mantigini birakip dusunmeden yasamali insan. Yarini hesaplamadan devirmeli bir gunu. Mantik insani hissislestirir. Sonra donup arkana bakarsinda hersey yerli yerinde istedigin gibi kuralli duzenli ama hep bir tas eksik...

Ne vakit sen olsam

Ne cikmaz yollardan gelirdim sana bilsen. Ne yagmurlarda islanir ne karlarda donardim. Icimde hapsolmus bir atessin. Hergun dumanlari tuten hergun yakan. Yakan sen yanan ben. Sikayet etmem sana sikayetim kendimedir. Yedigim yemek ictigim su gibisin. Hergun cok vakit tatmadan olmaz. En guzel siirlerimin en kotu sahibisin. Ne vakit sen olsam yine kendimi seviyorum...

Yol ver gitsin

Insanlar arkasinda duramayacagi seyin onune de gecememeli. Oyle uzaktan seyretmeli. Hakli haksiz kendi basarisi sonucta.


Hep vazo atarlar filmlerde tamir edince eskisi gibi olur mu diye bir de slogan. Ama bazen caba gostermek yilmamak belki vazoyu tamir etmez ama cope atmasina engel olabilir. Cunku copten artik geriye donmez hic birsey...


Sizi sevenler sizin sevdiklerinizden daha iyi gelecektir yaralariniza. Iyilesmek yoksa sonunda bosunadir butun vaadler beklemeler. Mutlu olmayi bilmeyenlere yol gostermek saygidandir.

Kahraman olmak isteyen kim

Dusunsene sevdigim ben artik yokum. Arkamda bitmeyen cumleler, yasanacak seyler kalmis. Dusunsene o kadar hesaplar yapmissin ve elinde patlamis. Aglamak zor gelmis ve onu da gulerek atlatmissin. Ne aci ilerisini goremeden bugunden kacmak.


Nasil da dunyayi sahiplenmisiz sanki herkes gidici bir tek biz kaliciyiz. Belki aksam planini yaparken yetisemeyeceksin ilk defa. Belki son kez sarilamayacaksin kokunu alamayacaksin sevdiklerinin. Belki tekrar gordugunde sesini duyuramayacak kadar uzak olacaksin herkese. Ne zaman hayati olumsuz kildik biz. Hesaplarla yasamak ne zamandan beri oyun gibi gelmeye basladi.


Hangimiz olduk hangimiz yasiyoruz. Sonunu dusunen kahraman olamaz ya ben hirsimin esiri olmusum. Dusuncelerimde bogulup sonunu gormusum. Uc bes gun icin KAHRAMAN OLMAK ISTEYEN KIM?