Şehr-i sefa

Şehir değiştirmek iyi gelecek bir süre yani ben emin değilim ama çok bilmişlerin dilindedir bu cümle. Görelim bana iyi gelecek olan İstanbul u başkalarına bırakmak mı? ya da kendimi yalnızlıktan kurtarmak mı?


Senden gidiyorum en güzel şehir. Aşıkların villası yalnızların kulübesi. Mutlulukların resmi, mutsuzluklara yüz çeviren şehir. Bugün olmasa da bir gün benim de mutluluğuma ev sahipliği yapacaksın. Yokluğumu fark etmezsin bilirim. Ama ben de dolmaz senin yerin. Şimdilik hoşçakal İstanbul. Başka şartlarda görüşmek dileğiyle...

hayat-i durumlar

Sesler çoğalıyor yine kalabalığım bugün. Kendimle konuşuyorum sanki bir hal çaresine bakıp barışıyoruz gibi. Sonra bir anda tekrar zıtlaşıyoruz ve sonra tekrar...


İnsanın en büyük düşmanı da dostu da kendisidir. Şimdiye kadar kendimi üzdüm yıprattım olur olmaz şeylerle. Halbuki hayat benim kadar ince ayrıntılarda dolaşmıyor. Kabaca alıyor kırgınlıkları, sevgileri ufak ufak dağıtıyor herkese haksızlık olmasın diye. Sana ufak bir fidan veriyor ve sen suluyorsun sevgini çiçek açıyor. Kırgınlıklarını sen temizliyorsun kuytu köşe. Çöpe atılacaklara da rafa konacaklara da kendin karar veriyorsun...


Öyleyse dört mevsim kış yaşayanlara kalan tüm mevsimler yaz olsun...

Ruzgarla başbaşa

Güzel bir rüzgar uğradı bugün balkonuma. Saçlarım darmadağın, elimde sigaram, dilimde keşkelerim. Ne kadar isterdim ordan oraya savrulmayı ve bir keşkem daha oluverdi birden. Keşke rüzgar insanlığımı getirse bıraktığım yerden getirse de yeniden güvenmeyi öğrenebilsem. İnsanlara hep yalan gözüyle bakmasam. Küskünlüğüme çare bulabilsem. Düşmekten korkmasam. Sarılmayı tekrar öğrenebilsem.


Huzuru maviye bıraktım ben, uykuyu İstanbul'a , sevgiyi dostlara, hayallerimi rüyalarıma... Şükür ki gülüşlerim hala bende herşeye rağmen. Rüzgara bile güldüm gecenin bu saatinde. Sanırım iyiyim artık. Kahkalarımda boğulsun keşkelerim. Geçmişimi heba etsem de hiç yere geleceğim hala ellerimde...

aşka hesap sorulur

Ey aşk eğer ki bana tekrar yolun düşerse yanında huzur ile birlikte gel. Bu defa misafir olma yüreğimde temelli kal. Gitme... Korkuyorum hiç korkmadığım kadar. Umutlarımın bittiği yerde tekrar umut ekilebilir mi?

Sen bana en kötü halinde geldin aşk. Bana özür borçlusun... Zamanı geldiyse sıra sende

unutmak ahmaklık

Seni unutmak gibi bir niyetim yok üzülme. Unutursam nasıl anlarım bugunumun kıymetini. Yaşattıkların bana tecrübeydi. Olgunluğu öğrendim önce. Sonra sabretmeyi, beklemeyi hatta ağlayabilmeyi ve sonra hayatımın ellerimden kayıp gitmesini seyretmeyi öğrendim. Güvenilir olmak güveneceğin anlamına gelmediğini öğrendim. Kaybetmeyi öğrendim sonra. İyi bir insandım oysa ki kavga anlarımı saymıyorum tabi ki.

Nasıl unuturum seni koskoca bir yalanken içimde. Unutmaya da niyetim yok zaten. Cebimde yaptıkların yüreğimde sızısı elbet kalacak. Kalsın! Her gün yaptıklarını tekrarlıyorum tekrar düşmemek için aynı çukura. Ders oldun bana.

Büyük bir cesaretti seni sevebilmek. Önce cenneti görüp sonra cehenneme girmek gibi. Günahlarım senden ibaretti oysaki. Ben cenneti seçtim ve sen cennet değildin...

senli gunler dilerim

Gitmek istiyorum senden.İstiyorum da istemek sadece bir yarısı kalıyor başaramıyorum. Gerçeğini kaybettim ben yalanının gitmesinden korkuyorum. Ben senden yine gitsem de sen yanımdan gitmesen olmaz mı?


Seni düşündüğümden değil. Ya seni özlersem ya seni bir daha göremezsem. Seni hayal etmeyi unutursam. Gözlerin gözümün önüne, sesin kulağıma gelmezse. Ya ellerinin yumuşaklığını hissedemezsem, kokun esmezse bana. Seyrettiğimiz filmleri, gittiğimiz yerleri unutursam. Her gun tekrarlıyorum duam gibi. En ufak saniyesi silinmesin diye kaydetmiyorum yenileri. Reddediyorum sensizliği.

 Sağ elimde sen sol elimde sen, hayrımda şer'imde sen. Her bir yanım sen. Sen kendini benden aldın ya inadına ben daha çok senleyim . Sana da senli günler dilerim ( acı çekmek özgürlükse, özgürüz ikimizde)

Her gece sana koşuyorum

Ve sonra gittin. "sen bana gitmek için gelmiştin" Çocukken dinlediğim masallara benzemiyormuş aşk. Keşke o kahraman gibi kalabilseydin gönlümde. Hani vardır ya düşecekken bir anda gelir kurtarır seni. Beni kendi ellerinle yıktın geçirdin. Toz duman ettin hayallerimi. Beni sen attın zindana. Kilitli kaldım kapılar ardında sensiz aşk. Ben yinede hep masallara inandım.Bekledim bekledim yine de sen gelmedin aşk.


Ahhh ne zormuş seni yaşamak! Ne doyduğumu anlıyorum ne güldüğümü ne uyuduğumu. Bazen nefes aldığımı bile unutuyorum. Çok zor sensiz çok soğuk çok korkunç tarifi yok sensizliğin. Sahi sen hiç sensiz kaldın mı?

Geçen herkes mi sen kokar? Herkes mi sana benzer? Her yerde mi sen olursun? Beynimle oynuyorsun aşk. Yaz günü içemediğim su gibisin ve ben sana susuyorum.

Çalan şarkıları benzetiyorum sana. Seni senin sesinden dinliyorum. Evet tam da bana o şarkıyı söylemeni istiyorum. Gözlerimi kapıyorum ve seni duyuyorum. Bitmesin bu rüya. Çünkü ben her gece sana koşuyorum.