aşka hesap sorulur

Ey aşk eğer ki bana tekrar yolun düşerse yanında huzur ile birlikte gel. Bu defa misafir olma yüreğimde temelli kal. Gitme... Korkuyorum hiç korkmadığım kadar. Umutlarımın bittiği yerde tekrar umut ekilebilir mi?

Sen bana en kötü halinde geldin aşk. Bana özür borçlusun... Zamanı geldiyse sıra sende

unutmak ahmaklık

Seni unutmak gibi bir niyetim yok üzülme. Unutursam nasıl anlarım bugunumun kıymetini. Yaşattıkların bana tecrübeydi. Olgunluğu öğrendim önce. Sonra sabretmeyi, beklemeyi hatta ağlayabilmeyi ve sonra hayatımın ellerimden kayıp gitmesini seyretmeyi öğrendim. Güvenilir olmak güveneceğin anlamına gelmediğini öğrendim. Kaybetmeyi öğrendim sonra. İyi bir insandım oysa ki kavga anlarımı saymıyorum tabi ki.

Nasıl unuturum seni koskoca bir yalanken içimde. Unutmaya da niyetim yok zaten. Cebimde yaptıkların yüreğimde sızısı elbet kalacak. Kalsın! Her gün yaptıklarını tekrarlıyorum tekrar düşmemek için aynı çukura. Ders oldun bana.

Büyük bir cesaretti seni sevebilmek. Önce cenneti görüp sonra cehenneme girmek gibi. Günahlarım senden ibaretti oysaki. Ben cenneti seçtim ve sen cennet değildin...

senli gunler dilerim

Gitmek istiyorum senden.İstiyorum da istemek sadece bir yarısı kalıyor başaramıyorum. Gerçeğini kaybettim ben yalanının gitmesinden korkuyorum. Ben senden yine gitsem de sen yanımdan gitmesen olmaz mı?


Seni düşündüğümden değil. Ya seni özlersem ya seni bir daha göremezsem. Seni hayal etmeyi unutursam. Gözlerin gözümün önüne, sesin kulağıma gelmezse. Ya ellerinin yumuşaklığını hissedemezsem, kokun esmezse bana. Seyrettiğimiz filmleri, gittiğimiz yerleri unutursam. Her gun tekrarlıyorum duam gibi. En ufak saniyesi silinmesin diye kaydetmiyorum yenileri. Reddediyorum sensizliği.

 Sağ elimde sen sol elimde sen, hayrımda şer'imde sen. Her bir yanım sen. Sen kendini benden aldın ya inadına ben daha çok senleyim . Sana da senli günler dilerim ( acı çekmek özgürlükse, özgürüz ikimizde)

Her gece sana koşuyorum

Ve sonra gittin. "sen bana gitmek için gelmiştin" Çocukken dinlediğim masallara benzemiyormuş aşk. Keşke o kahraman gibi kalabilseydin gönlümde. Hani vardır ya düşecekken bir anda gelir kurtarır seni. Beni kendi ellerinle yıktın geçirdin. Toz duman ettin hayallerimi. Beni sen attın zindana. Kilitli kaldım kapılar ardında sensiz aşk. Ben yinede hep masallara inandım.Bekledim bekledim yine de sen gelmedin aşk.


Ahhh ne zormuş seni yaşamak! Ne doyduğumu anlıyorum ne güldüğümü ne uyuduğumu. Bazen nefes aldığımı bile unutuyorum. Çok zor sensiz çok soğuk çok korkunç tarifi yok sensizliğin. Sahi sen hiç sensiz kaldın mı?

Geçen herkes mi sen kokar? Herkes mi sana benzer? Her yerde mi sen olursun? Beynimle oynuyorsun aşk. Yaz günü içemediğim su gibisin ve ben sana susuyorum.

Çalan şarkıları benzetiyorum sana. Seni senin sesinden dinliyorum. Evet tam da bana o şarkıyı söylemeni istiyorum. Gözlerimi kapıyorum ve seni duyuyorum. Bitmesin bu rüya. Çünkü ben her gece sana koşuyorum.

1 kilo insanlık lütfen

Sonra dedim ki kendime düşünecek o kadar şey varken vakit kaybetme. Sen olmasan da devam eder yağmurlar sen dert etme. Yalnızlık yalından gelirmiş evet sen yalın ol sade ol ama yalnız olma. Yakını uzak etme. Gelen yanında gelmeyen arkanda dursun ama kendinden ileri koyma kimseyi. Seni geçmelerine izin verme. Surekli yanındakilerin yerlerini değiştirme. Değiştirme ki başını yasladığın omuza göz yaşların değebilsin. Değiştirme ki gülüşlerinin tadını, anlamını bilsinler.

Bir sağıma baktım bir soluma. Bir elimin parmaklarını geçmedi yanlılarım. Oysa arkamda bir suru içi boş kıyafetler. Evet tanıdım sizi. Benim yücelttiğim benden öte gördüğüm attığı adımı sevdiğim, önce başıma koyup sonra gözümden düşenler.

Siz yok musunuz siz...

Yeniden başlamak yineden kurtulmak lazım

Yeniden başlayabilirdim hayata. Eksileri bağışlayıp, kendimi affedebilirdim yeniden. Yeniden gülebilirdim. Her mutsuz gördüğümde hayata döndürebilirdim yeniden ve ben yeniden doğabilirdim.

Sonra yeniden sen geldin aklıma yeniden sevdim seni...

yalan dunya

Bir gün daha gitti ömrümüzden bir gün daha sessizce sabaha bağlanıyor. Ahhh ne zormuş yaşamak. İnsanlar yalan, sevgiler yalan, gülüşler yalan. Hatta ben bile ayak uydurdum sanırım. Ben bile artık yalanım...