Bilmem kaç gün oldu olmayalı

Bugün sensizliğin bilmem kaçıncı günü
Belki ilk günüm belki sensiz son günüm...



Hayat ne tuhaf
Sen yerini yadırgadın bende ben sensiz geçen her anı
Sen şehrimdeki en olmayansın
Ama yokluğunu tek hisseden benim



Sen bile kendi kıymetini benden iyi bilemezsin
Kendi kıymetimi unutalı ise bilmem kaç gün oldu...

Hayrına bir hayır ver

Ne acı
Hayırlısını diledim ellerim semaya bakarken
Ve
Sen gittin...
                (Gidişinin de bir hayrını görmedim)


Şimdi bir dilek hakkım olsaydı eğer
Ya hayırsızı hayıra çevir
Ya da bendeki hayrıda al beni ona nasip et derdim...
                (Hayrın kendine olmuştur umarım)

Sen de gül(me)

Ben seni aynı yolda yürümediğim yoldaşım seçtim
Farklı yollar farklı insanlar seçtik resmimize...
Biz olamadık ama sen ben çok güzeldik
(Senle ben)
Dişlerimin gözükmediği her kahkahama
Gözlerimi dolduran ahhh keşke yoldaşımda olsa dediğim her mutluluğuma şükürler olsun
Mutluyum böyle dahasını da yaşadım biliyorum


Ben sensiz yarımken sen bensiz yar olduysan sende gül...

Kağıttan gemi...yoksun...

Kağıttan gemiler yaptım adressiz
Ne o nereye gideceğini biliyor ne kaptanın rotası var
Dalganın vurduğu yerdeyim gemi su alıyor yine
Bir zamanlar saçının telini saydığım şimdi hatırlayamadığım
Hiç tanımadığım sana gelmek istiyorum
Güneş yerini karanlığa bırakıyor batmak üzereyiz
Sen mi?
Ve sen yine yoksun

Herkes gülerken hıckırıkların duyulmaz

Sen tıpkı ölüm gibisin
Ani merhabalarınla ayak parmaklarıma kadar hissettiğim soğuk
Sonra feryat figan ağlayışlar
Sonra koca bir sessizlik...

Raki ben suyu sen...

Hani rakı içerken iki bardak verirler ya
Birinde rakın, hayatının anılarının geçici sahibi
Diğerinde su, her gidenin arkasından içilen buz gibi soğuk
Birini içip tam tadına varırken elin suya yeltenir aniden
Öyle öğrendik


İki bardak yalnızlıktan mı acaba diye de düşündüm
Belki de tokuşturacağı başka bardak yoktu ya da en sağlamı yine kendi bardağıydı
Senden sonra çok düşünür oldum
İlmek ilmek işledim yalnızlığı içime
Öyle ya o bardak bile sendin o gece
Rakı dolu ben su dolu sen
Ben rakıyı suyla karıştırdım sevdiğim
Sende karmakarışığım yine
Bir gece aniden tekrar gel

Unutuluyor tabiki

Bırak herkes bitti sansın
Sen de inan bittiğine
Hatta bende inanayım unutmanın varolduğuna
Allah var hergün andım adını
Ehh bazende kader benimle oynadı karşıma çıkardı
Kahvenin yanındaki sigaram oldun
Yaktım seni sonra içime çektim...

Kadere bağlanan umutlar aklı terketti

Kader diye bir kitap var elimizde. Sanıyoruz ki içinde herşey kadere bağlı, kader yazılı, kader zamanlı...
Her kitabın bir de alt başlıkları vardır bizim yazıp oynayacağımız
Ve biz bilmeden yaşıyoruz
Suçu kadere atıyoruz.
Öyle ya güzel olan herşey bizim eserimiz kötü olan herşey kader
Bir de aklımız var ama zaten onu kullanamayacak kadar yorgunuz
Al benden de o kadar
Napalım kader...