Son duraktayım...

Sayfalarca yazıp sildim. Sonra döndüm bu defa tek bir cümle yazdım sana tekrar sildim. Bazen ne söylesen yersiz ne söylesen bu yaşananın tarifi yok. Geçmişten mi bahsedeyim bugünümden mi göremediğim yarınımdan mı? Ben sana çok yazdım söyleyemediklerimi ne sen anladın ne kıymet bildin. Artık yazmak bile sıradanlaştı gözümde. Tek bir ortak yanımız kaldı. İkimizinde haketmediği şeyler vardı. Ben senin yaptıklarını haketmedim mesela sense beni. Çok matah birşey değilim aslında ama iyi sevdim seni. Layıkıyla yaşadım aşkı ve layıkıyla yaşadım ayrılığı...



Senelerce en iyi aşķı ben yaşamıştım oysa. Bir tek sen değişmedin hayatımda sohbetimi paylaştığım insanlarda değişti elbet. Aşktan anlayamayan hiç aşık olmamış gibi bir imaj çizmişim herkese farketmeden. Tabi bendeki seni bilmeyenler soğuk kanlılığıma aldanıyor haliyle. Bilseler senden sonra hiç bir ayrılık kan kusturmaz bana. Hiç bir ağlamak ağıtla son bulmaz. ( seni tanısalardı beni çözmüş olacaklardı oysaki )

Büyüttüm... Şimdilerde koskoca bir delikanlısın yüreğimde...

Ben yeterince sevdim seni yillar rağmen. Kimsenin ulaşamayacağı yere kaldırdım mazimi.Dokunmaya kıyamadıklarımla sevdim. Sadece uyumadan önce aklımda son kalanlarla değil ettiğim dualarda sevdim, sabahın körü işe giderken yolda düşünerek sevdim. Etrafimdaki gözlere aldırmadan bir şarkı çaldığında gözlerimi yumarak dinledim ve senin sesinden sevdim seni. Birinin elinde valiz gördüğümde içimdeki yangınla ve gözlerimden akan her yaşla suladım sevgimi. Bende çoktan yeşerdin.



Bir aşık gördüğümde imrenerek sevdim. Çok erkeğe benzetmek istedim seni bazen saçını bazen elini bazen gözlerini... evet benzettim de hiç biri sen değildi biliyorum. Hatta bazen akşamları sesini duyup arkama döndüğüm oldu. Kaderin cilvesi işte olsun... Hayalinle bile konuştum yeri geldi hesap sordum baktım bana yer yok sende. Ben sana kendimde koskoca bir yer ayırdım. Sen gittin tekrar büyüttüm seni. Şimdilerde koskoca bir delikanlısın yüreğimde...

İstanbul -5 derece ben -sensiz

 Sen içimdeki yağmursun karla karişik. Yağmasan kuraklik yağsan sel olurum. Gittiğinden beri toz toprak her yer. Gel yine çamuruna bula beni. Ardından bakarken gözlerime doluşuyor uykusuz geceler. İstanbul -5 derece ben eksi sensiz. İstanbuldan daha soğuğum bu gece. Güneşli bir günde gidip yağmurunu bana bıraktin. Ve ben o yağmurda üşümeye başladim...



 Yine gel yaz yağmuru ol bir defa da. Ilık ılık yağ üzerime. Korkmadan ıslanmayı özledim gözlerinde. Senin yağmurun benim yaşlarıma karışmasın bir defa. Ben senin yağmuruna karışayım. Ben sele kapılmaya da razıyım.

Sana günaysın.Çünkü bana günahsın

Bir koku burnumda eskilerden gelen. Yavaş yavaş daha da artiyor dozu. Bir nefes var tam da tanidik hatta özlenen. Oruç sonrasi sigara gibi hem kalp atişlarini hizlandiran hem de derinlere dumani kadar gelsin istediğim. Hem çok uzak hem de çok yakin. Bir de inceden müzik. Sonra mi GUNAYDIN. Sabah olmasini istemedigim bir gece daha bitmis. Karanlik aydinliga birakmis kendini. Gercekten gun aydin mi? Guldurme beni. Sana gunaydin...

Ask kazasi

Taze bir sevdadan çiktim. Yeni değil ama taze. Üstüm başim kirli. Koskoca bir savas verip maglup olmak bana yakismazdi ama en cok bugun yakisti ve sonunda kaybettiğimi kendime itiraf edebildim. Yikadim kalbimdeki kirlileri, beynimi temizledim, aşka inancima abdest aldirdim. Çikardim butun eski kiyafetleri bayrami bekleyen çocuk gibiyim. Bir şeker almayi bekleyen çocuk gibi... Tövbe ettiklerimden bir daha tövbe ettim. Baktim ki yaz gelmis yeniden.

Cesur korkak

İnsanlari cesur ve korkak diye ikiye ayirdim ben. Cesurlar birazda deli cesaretiyle hareket ettiler. Korkaklar uzaktan seyrettiler. Cesurlar sorgusuz gittiler, korkaklar sorguladigina bile gidemediler. Savaşi cesurlar kazandi. Daha çok yanlis yapti daha cok yara aldi. Ama daha cok ogrendi ve yolu yanlisla dogruyla tamamladi. Korkaklar mi onlar hala uzaktan seyrediyorlar.

Her insanin sakli(aci)si vardir...

Her unuttum dediginde oylesine cikar ya karsina birsey. Bir film izledim bugun bana dair bize dair. Biraz izledim biraz hayal ettim biraz kendimden gectim. Unutmadin dercesine dik tuttugum kuyruguma basti hayat. Cignedi. Butun anilarim bir bir ayyuka cikti. Icinden iyilerini sectim sira kotulere gelince...


Unutmak diye birsey yok. Alismak var, kabullenmek var, yasamaya calismak var. O cukura bir daha dusmemek icin cirpinan artik o kadar da genc olmayan bir kalp var. Ve inadina dusmen icin karsinda duran her defasinda hatirlatacak bir an bulan koskoca omur var.


Iyiyim ben. Dogrularimla yanlislarimla geride biraktiklarimla yanima aldiklarimla iyiyim. Toy degilim daha gucluyum ve ben o gucumle de iyiyim. Saygim var hala hic kaybetmedigim. Hic hatirlamak istemedigim anlarsa bana birer sokak lambasi gibi karanlik yolda yurumemi saglayan. Kotu olmayi secmek benim ellerimde ve ben iyiyim. Gecti ...