Önden bayanlar...

Erkekler terketmeyi bilmez, beceremez. O kadar vicdanlidir ya da korkaktir adi her neyse. Hani bir erkek adam tabiri vardir ya. Erkek adam sevdiginin arkasindadir, erkek adam yari yolda birakmaz vs. Bu cumlelerin tersini duymamak icin bilemezler icinde bittiginde birakmak kadar guzel dogru bir sey olmadigini.




Peki erkekler vazgectiklerini nasil belli ederler? Ilgilerini keserler, sevgilerini keserler, saygilarini keserler en acisi da en istemediklerini yapip senin terketmeni beklerler. Yavas yavas kendilerini de cekerler. Belki de kadinlarin kullanmaktan korktugu soruyla karsi karsiya birakirlar. Bir sorun mu var? Evet bir sorun var elbet. Karsinda senin ipleri kesmen icin israrci olan ve aslinda bunu alenen yapip sadece dile getiremeyen bir erkek var. Ayrilik canlari caliyor ve o seref sana ait. Hic bir zaman sana oncelik tanimayan, senin eksik etek oldugunu her firsatta belirten, ben ne dersem o fikrindeki erkek belki de ilk defa ayrilirken onden bayanlar diyecektir...

Ne ara kirlendi fikirlerimiz

Adimlarin mesafesi sana gitmek istedigin yerin imkansizlik derecesini gosterir. Ne kadar hizli tirmanirsan o kadar cabuk zirve olursun. Diger ihtimal kaplumbaga hizi bazen elindekini kaybetme olasiligini arttirir...

Yasamak icin yasamamali insan. Isteklerini ve elbet yasadiklarini cebine alip yurumeli. Yururken yavas yavas istemedigi herseyi cebinden cikarip yola dokmeli ve bir daha arkasini donmemeli.Umutlari gecmiste olanin gelecegi yarinlardan da uzaktadir.

Gelecekse gelecektedir.Yoksa suruklenerek gecmisten cikarilmaz. Belki yolun sonu yurudugune degecektir.

Bir kere gecikirsen bir daha hic kimseye zamaninda gidemezsin

Biz boylece kalalim. Ne sen degistirmeye calis yeniden ne ben gunlerce uykusuz kalayim. En agir seyleri yasadik istemeden ve en agir sekilde cezalandi herkes. Suclusu tartisma goturmez varsin ben olayim ya da ne farkeder.Ne sen bana gul yeniden ne ben senin omzunda aglayayim. Yasamak ile yas almak dogru orantimidir bilmem. Aska hesap girer mi onu da bilmem. Ama sen yasattin ben yaslandim. Sana o kadar vaadler veremem sen de beni yalandan sevme. Kirik bardaktan su icemezsin...

Biz boylece kalalim. Ara ara gelirsem aklina ne ala. Seneler gecmis seneler gececek yine de beni hatirlarsan ilk gunki gibi hatirla. Ben kinciyim bilirsin hatta butun kotu huylari da aldim uzerime. Ne sen beni bekle ne ben senin ayagina tas olayim. Omur bu biter gider oylece. Ama gurur bir kere kaybolur ve bir daha gelmez. Ne sen benden cal yeniden ne ben senin sacina bir beyaz daha olayim. Nefes almak kadar vazgecemedigim! ne sen benim nefesimden bir gram al ne ben sana nefes olayim...

Aska paydos...

Uyu(ma)mak

 Zamani kaciracagim korkusuyla uykumdan verdim hep. Mutlulugumu belki iki saatlik hizlandirilmis bir uykuyla taclandirdigim oldu. Artik sabah olsun diye yakindigim saga sola donerken hic uyumadigim da olmustur elbet. O nasil bir yasama tutunuştur o nasil bir enerjidir. Bunu yapabilecek tek kuvvet varsa o da ASKtir. Kac kere asik olacaksin bir kere o ipi biraktin mi ne uykun kalir ne nesen kalir. Mutluysan yorgunlukta neymis. Uyumak zaman kaybi. Dusunsene ne kadar cok uyursan o kadar cok ayri kalacaksin...

Simdilerde yorgunluk uyku hali var uzerimde. Uyanmak icin bir el lazim omzuma dokunan yoksa ne saat umrumda ne yemek ne icmek... Ruhum eskiye gore biraz daha yasli sanirim. Yetisecegim bir otobus bile yok dusun. Hayat almis basini gidiyor. Ben de arkadan uykudan dagilmis saclarimi topluyorum tabi bir de evde en cok kullandigim yatak yorganimi. Uykudan dedigime bakma uyumak oyle olmaz en iyi ben bilirim. Yataga yatar yatmaz uyumak senin gibi insanlara yakisir. Ben once kapatir gozumu hayal ederim. Uyku oncesi ilacimi aldiktan sonra ezan zaten okunuverir. Oyle uyku dedigime bakma yani artik yorgunluktan zorla uyuyakalan bedenim ben degilim.